Królewna przyszła na świat. Otoczona miłością i dobrymi energiami. Dumni rodzice zorganizowali na jej cześć ucztę. Dwanaście wróżek przybyło z darami. Każda w pięknej sukni, zachwycającej barwą, deseniem i niedostępną miękkością. Trzynasta nie została zaproszona. W gniewie rzuciła zaklęcie ‒ gdy księżniczka osiągnie dojrzałość, ukłuje się wrzecionem i zapadnie w stuletni sen.

Baśń braci Grimm zainspirowała artystkę do opowiedzenia własnej historii. Trzynaście możliwych sukni, uszytych ręcznie, niczym we śnie zastygłych w intrygujących pozach. Każdej przypisany jest rekwizyt symbolizujący określone dary i moce. Przedmioty te, również statyczne, zawieszone w przestrzeni, jakby czekały na tchnienie życia.

Agnieszka Błędowska,

w swoich pracach wykorzystuje różne media. Nie przywiązuje się szczególnie do jednego. Fotografia, obiekt, film, rysunek, grafika – zależnie od zagadnienia wybiera najbardziej odpowiednie albo takie, których użycie będzie adekwatne i najlepiej zrealizuje jej zamysł. Zbiera rzeczy – z różnych powodów. Z zachwytu. Przez przypadek. Znaczące i bez znaczenia. „Nierozumienie” jest dla niej formą poznania.